Στην Ελλάδα τείνει να επικρατήσει μια συγκεκριμένη συγγραφική πρακτική. Εννοώ το εξής: οι περισσότεροι συγγραφείς, προκειμένου να συντηρούν μια πιο ζωντανή παρουσία και προβολή, προβάλλουν συχνά τη συγγραφική τους οντότητα, δημοσιεύοντας μικροκείμενα στον ημερήσιο ή περιοδικό ή κα ηλεκτρονικό τύπο.
Όταν συγκεντρωθεί ένας εύλογος αριθμός τέτοιων μικροκειμένων, αρχίζει να λειτουργεί μια δεύτερη έντονη επιθυμία: όλοι μας θέλουμε τα διάσπαρτα κείμενά μας να τα δούμε συσσωματωμένα να δημοσιεύονται σε ένα μικρό ενιαίο τομίδιο. Τα περισσότερα βιβλία στην Ελλάδα, ιδιαίτερα όσα ανήκουν στο είδος της μελέτης και του δοκιμίου, εκδίδονται με αυτή συνήθως την πρακτική.
Στο δικό μας blog, από το Σεπτέμβριο του 2011 μέχρι και σήμερα, δημοσιεύσαμε διάφορα μικροκείμενα για ποικίλα θέματα, που όλα όμως, είτε άμεσα είτε έμμεσα, σχετίζονται με τη σύγχρονη τεχνολογία…
Είναι, επομένως, φυσικό να θέλουμε και εμείς, ενδεχομένως και οι αναγνώστες μας, να τα δούμε συγκεντρωμένα σε ένα ενιαίο κειμενικό corpus. H διαφορά μας είναι ότι τα προσφέρουμε διαθέσιμα σε όλους στην αρχική ψηφιακή τους μορφή και στο ίδιο πάντα blog.
Ν. Παρίσης, 1/10/2015
Ένα σχόλιο στο Προλογίζοντας κείμενα μιας τετραετίας…