«ΡΙΠΕΣ ΑΝΕΜΟΥ» (σε 848 λέξεις, 14 φωτογραφίες και 18 συνδέσμους)…

Από επίγειος παράδεισος απερίγραπτου φυσικού κάλλους, η Βόρεια Εύβοια (μακριά από τα «φώτα της δημοσιότητας»), μετατρέπεται σε βιβλική κόλαση, μέσα σε 8 μέρες, με την ανθρώπινη παρέμβαση αλλά και τη συμβολή της φύσης…

Ένα μικρό μέτωπο στη Δάφνη, πολλαπλασιάζεται σε τοξοειδή και κυκλοειδή μέτωπα πύρινης καταστροφής, σε 500.000+ στρέμματα, με τον περιεχόμενο ανθρώπινο μόχθο τους, βρέχοντας «φωτιά και στάχτη» (από τις μεγαλύτερες φωτιές στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, και σύμφωνα με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, 950.000 στρέμματα έχουν ήδη μετατραπεί σε στάχτη έως τις 8/8, με Τουρκία, Ελλάδα, Ιταλία στην κορυφή)!

ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΑ και ΤΕΡΑΣΤΙΑ τα ΓΙΑΤΙ! ΓΙΑΤΙ;

Κλιματική Κρίση ή/και Κρατική Ευθύνη ή/και Συλλογική Αγνωσία;;; Ο επιχειρησιακός σχεδιασμός, χωρίς εμφανείς διαδικασίες πρόληψης, βασισμένος στο τρίπτυχο «καιρικές συνθήκες, θερμικό φορτίο χώρου, ανθρώπινοι πόροι και πυροσβεστικά» έχει ένα μόνο σημαντικό θετικό αποτέλεσμα: ΑΠΟΥΣΙΑ ΘΥΜΑΤΩΝ!

Αυτό το άρθρο, κάθε ώρα, το κρίσιμο 8ήμερο της πυρκαγιάς, «βασανιζόταν», γραφόταν ξανά και ξανά, αδιάλειπτα στη σκέψη μου, μέσα στη ματαιότητά του και τα αναρίθμητα στατιστικά, προσπαθώντας να μαζέψει όλα τα ΓΙΑΤΙ , αλλά αδυνατώντας να αρθρώσει τον γραπτό λόγο της ύπαρξής του, μπροστά σε όσα συνέβαιναν…

Τελικά κατέληξε σε μία ελάχιστη μόνο αποτίμηση για τον πιο αγαπημένο προορισμό μου, των τελευταίων 50 χρόνων. Με σεβασμό στους υπέροχους ανθρώπους οι οποίοι αυτό το οκταήμερο έδωσαν ένα μοναδικό παγκόσμιο μήνυμα, δαμάζοντας τη φωτιά με τα πιο γνώριμα και απλά μέσα που είχαν: τρακτέρ, υδροφόρες, αλυσοπρίονα, φτυάρια, κουβάδες, σωλήνες, κλαριά, χώμα, πέτρες (με το 1 από τα 3 εντυπωσιακά ερπυστριοφόρα άρματα πυρόσβεσης ΡΑΜ ελληνικής πατέντας, αλλά και τον υπερσύγχρονο εξοπλισμό των ξένων πυροσβεστών και τις πρακτικές τους, όπως χαρτογράφηση της περιοχής με drones, μελέτη του καιρού, συνεργασία διαφόρων ειδικοτήτων κλπ)!

Οχτώ μέρες γίναμε μάρτυρες απίστευτων ιστοριών, με τον ανθρώπινο θυμό και θρήνο, στην πιο κυρίαρχη εκδοχή τους, να έχει δραματικές εκφράσεις και εκφάνσεις («δεν ενδιαφέρομαι για μένα, για το σπίτι μου ενδιαφέρομαι«), περιμένοντας βοήθεια κυρίως από τον… ουρανό! Περιμέναμε όλοι με αγωνία πότε θα φανούν τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης. Και θα μείνουμε μόνο σε αυτό το γεγονός χωρίς επεκτάσεις σε άλλα ζητήματα και «γιατί»…

Παράλληλα, όλες αυτές τις μέρες, δύο ήταν οι πιο κεντρικές και σημαίνουσες λέξεις στη σκέψη μου: ο άνεμος και τα ραφάλ, το πρώτο ευεργέτης αλλά και καταστροφέας, και το δεύτερο ένα από τα πιο εξελιγμένα και καταστροφικά όπλα της ανθρώπινης δημιουργικότητας, από τη φίλη χώρα Γαλλία! Ψάχνοντας για έγκυρες πηγές στα συστημικά μέσα, υπάρχει το άρθρο της Καθημερινής «Παραδίδεται το πρώτο Rafale» (21/7/2021) και στο Έθνος η αναφορά για το «Πόρισμα Γκολντάμερ» (με το εμπεριεχόμενο βίντεο «Δασικές πυρκαγιές τι πρέπει να γνωρίζουμε«).

Ξέρατε λοιπόν ότι το όνομα Rafale σημαίνει «ριπή ανέμου«; Από τη μία πλευρά δαπανάμε το αδιανόητο ποσό των 2,32 δισ. ευρώ για να «παράγουμε ριπές ανέμου» με τα 18 αεροσκάφη (4ης και 3ης γενιάς), και από την άλλη ξέραμε ότι είχαμε 74 πυροσβεστικά αεροσκάφη, που μάλλον τα περισσότερα είναι παλιάς τεχνολογίας (κανένα δεν μπορεί να αξιοποιηθεί νυχτερινές ώρες), και τα οποία δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τις πραγματικές «ριπές ανέμου». Με έκπληξη, απαντήθηκε και η βασική απορία, παρόλο δηλαδή που έχουμε τον μεγαλύτερο στόλο της Ευρώπης, τελικά μόνο τα 20 μπορούν να πετούν κάθε μέρα και όχι συνεχώς (λέγεται ότι μηχανικοί χαλούσαν κάποια από τα παλιά Canadair, για να έχουμε άλλα αξιόμαχα). Και αφού μιλάμε για ανέμους, ας διευθετήσουμε με κοινό αποδεκτό τρόπο και την αξιοποίηση των «ριπών του ανέμου» και από τις ανεμογεννήτριες, με τα πρόσθετα «γιατί».

Και φυσικά, η πολιτεία αρχίζει πλέον να βρίσκει με ευκολία τα πρώτα εκατομμύρια ευρώ για την αποκατάσταση ανθρώπων και ζημιών (ενώ είχε δοθεί μόνο το 10% από τα 17,7 εκ. ευρώ για αντι-πυρική θωράκιση που ζήτησαν τα Δασαρχεία). Επιπλέον, αρχίζει ένα «ντόμινο» πολυ-σύνθετων και διασυνδεόμενων ενεργειών, το οποίο απαιτεί ένα κοινώς αποδεκτά οργανωμένο εθνικό σχέδιο, περιέχοντας και μελέτες-εφαρμογές βασισμένες στην επιστημονική κοινότητα, μέσα στο οποίο πρέπει να ενταχθούν και κάθε είδους εκπαιδευτικές δράσεις. Αυτό βέβαια πυροδοτείται εκ των υστέρων, και μπορεί να φτάσει σε εκατοντάδες εκατομμύρια ή ακόμη και το 1 δισεκατομμύριο ευρώ (με ό,τι αυτό συνεπάγεται).

ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ τα μισά Rafale! Και επειδή οι «ριπές ανέμου» δεν είναι πάντα ούριες, ευελπιστούμε να μιλάμε για επιδοτήσεις οποιασδήποτε μορφής και όχι δανεισμούς.

Γιάννης Κωτσάνης 15/8/2021

ΥΓ1: Αυτή την υπέροχη πανοραμική εικόνα, που είχε τραβήξει με το κινητό του ο Κωνσταντίνος Κ. από το νησάκι του Αγ. Νικολάου (ένα από τα αγαπημένα μας «στέκια») δεν θα τη δούμε μάλλον ποτέ πια έτσι…

ΥΓ2: Το ιστολόγιο αυτό διαπραγματεύεται μικρά ή μεγάλa project που έγιναν, γίνονται ή θα γίνουν. Στο πλαίσιο του νέου αυτού οργανωμένου σχεδίου μπορούν να ενταχθούν και ποικιλόμορφα εκπαιδευτικά projects για μαθητές και φοιτητές…

ΥΓ3: Συγκεντρωμένοι οι σημαντικότεροι σύνδεσμοι του άρθρου:

• Νεφέλη Αρδίττη: Σήμερα σκούπισα το δάσος της Εύβοιας από τη βεράντα μου
• Greenpeace Ελλάδα: Πυρκαγιές Αύγουστος 2021: Μύθοι και αλήθειες
• «Έθνος»: Βασικές προτάσεις Πορίσματος Γκολντάμερ
• Έκθεση ΟΗΕ: Συμπεράσματα μελέτης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για το Κλίμα (IPCC)
• Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών: 336% αύξηση της καμένης έκτασης στην Ελλάδα, με 900.000+ στρέμματα καμένης γης συνολικά («Τα Νέα»: Κάηκαν 20 εκατ. στρέμματα σε 41 χρόνια)
• NewsBomb: Συνέντευξη του Επικεφαλής των Ρουμάνων Πυροσβεστών
• CNN Greece: Τι είδαν οι ψυχολόγοι τη «μαύρη εβδομάδα» της Εύβοιας
• Money & Review: Το RQuality: To ελληνικό app που μετράει σε πραγματικό χρόνο την ατμοσφαιρική ρύπανση
• NASA FIRMS (Interactive Maps): Fire Information for Resource Management System
• Λούση Αβραμίδου «Η επικοινωνία της επιστήμης και η πανδημία«

 

 

«Erasmusdays 2020»: 1 infographic, 10 projects, 100+ ideas, 1000+ links!

Erasmus Days: 15-17 Οκτωβρίου 2020…

Με «κλικ» στο infographic, τα 10 Erasmus+ έργα (με τα links τους) που τρέχουν τον Οκτώβρη του 2020, από το Τμήμα Έρευνας και Καινοτομίας των Εκπαιδευτηριων Δούκα, με εκατοντάδες ιδέες και χιλιάδες διασυνδέσεις σε υλικό…

Καλές πλοηγήσεις (Γ. Κωτσάνης, Ε. Μαργαρίτη, Θ. Οικονόμου)

Ο γρίφος του «Clash of Clans»… Είναι ψηφιακή δημιουργία; Είναι «Paradigm Shift»;

Το ερώτημα το οποίο θέτουμε, και πρόεκυψε από ένα «πρακτικό» πρόβλημα, είναι το εξής (χωρίς καμία πρόθεση επισκόπησης της σχετικής βιβλιογραφίας)…

Ο παίκτης παιχνιδιών δράσης και στρατηγικής είναι ψηφιακός δημιουργός μέσα στα σύγχρονα και πολύ διαδεδομένα μη-εκπαιδευτικά ψηφιακά περιβάλλοντά τους;

Στην περίπτωση για παράδειγμα του Minecraft«, του παιχνιδιού κατά το οποίο ο παίκτης, εκτός των άλλων, χτίζει τις δικές του τρισδιάστατες κατασκευές μέσα σε έναν αχανή ψηφιακό κόσμο, εύκολα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για δημιουργικότητα, αφού άλλωστε αυτό χρησιμοποιείται πλέον και για εκπαιδευτικούς σκοπούς!

Στην περίπτωση όμως άλλων, παγκοσμίως, πολύ διαδεδομένων στους νέους παιγνιδιών, όπως για παράδειγμα είναι το Forza Horizon, αγωνιστικό παιχνίδι προσομοίωσης και το Clash of Clans (CoC), πολεμικό παιχνίδι στρατηγικής, τι θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς; Για όλα αυτά τα αγωνιστικά παιχνίδια αθλημάτων και οχημάτων φαίνεται ότι οι ψηφιακές κινητικές δεξιότητες υπερτερούν σαφέστατα σε σχέση με τη δημιουργικότητα. Το CoC όμως, θα μπορούσε κατά μία έννοια να έχει στοιχεία δημιουργικότητας, αφού ο παίκτης χτίζει ο ίδιος στην περιοχή-εφαλτήριο των μαχών του (από το άδειο αρχικό «village», επίπεδο 1, στο γεμάτο με ώρες παιχνιδιού, επίπεδο 38 των επιτευγμάτων του, όπως φαίνεται στη φωτογραφία).

Η εφαρμογή CoC μαζί με τα δεδομένα της – επιτεύγματα του παίκτη, βρισκόταν σε ένα πρώτης γενιάς τετραπύρηνο ευπρεπή και εξαιρετικά αξιόμαχο αλλά «low cost device» (αξίας 150 ευρώ, πριν 4 χρόνια και που δυστυχώς δεν είχε όμως Google Play Store ως Android λειτουργικό, κάτι που τώρα έχουν όλες πλέον οι ταμπλέτες). Αυτό μαζί με 12 άλλες ταμπλέτες τις προμηθεύτηκε το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, για να αναπτύξει την πρωτοβουλία Άνοιξε Σουσάμι.

Ήρθε το πέρασμα του χρόνου και το μηχάνημα αυτό έπρεπε να επανέλθει στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις, να καθαρισθεί από «τη σκουριά του χρόνου» και να αλλάξει κάτοχο για να συνεχίσει το ταξίδι του… ΟΛΟ το περιεχόμενό του μεταφέρθηκε ή ανακτήθηκε από άλλες συσκευές, ΕΚΤΟΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ από το περιεχόμενο εκατοντάδων ωρών παιχνιδιού του CoC (αξίας 200 ευρώ, κατά τα λεγόμενα του παιδιού-χρήστη του, για να φτάσει κάποιος από το 1 επίπεδο στο τρέχον 38, και να συνεχίσει μέχρι το 91ο)! Ο νεαρός 12χρονος παίχτης προσπάθησε να λύσει το πρόβλημα μόνος του, αρχικά δοκιμάζοντας προγράμματα «κλωνοποίησης» (π.χ. Cloneit) αλλά δεν τα κατάφερε. Ζήτησε λοιπόν βοήθεια από τον υπογράφοντα πατέρα του, Πληροφορικό, ο οποίος μην έχοντας καμία απολύτως σχέση με το παιχνίδι, σε συνεργασία φυσικά με τον ίδιο, ξεκίνησε τις δοκιμές μεταφοράς, σε νέα συσκευή, ώστε να συνεχιστεί ομαλά… το ταξίδι του στον χρόνο! Το εγχείρημα αποδείχτηκε ένα πολύωρο project, χωρίς να βοηθήσει άμεσα και η σχετική αναζήτηση λύσεων στο διαδίκτυο… Οι προσεγγίσεις στην επίλυση του προβλήματος ήταν βασικά δύο…

• η πρώτη, πιο παραδοσιακή, με μεταφορά δεδομένων – backup, και
• η δεύτερη, πιο σύγχρονη, βασισμένη στο cloud paradigm shift!

Αρχίζει λοιπόν ο γολγοθάς (σε α’ πρόσωπο πλέον), επιχειρώντας την πρώτη προσέγγιση, ως πιο χειροπιαστή για έναν «γερόλυκο της Πληροφορικής»…

ΠΡΟΒΛΗΜΑ 1: Πού είναι τα δεδομένα της εφαρμογής CoC στη μνήμη της ταμπλέτας; Ψάχνοντας την καρτέλα του CoC (βλέπε φωτό, με τα «σύνεργα εξιχνίασης του γρίφου») βλέπουμε όντως ότι είναι περίπου 100 MBs για την εφαρμογή και 300+ MBs για τα δεδομένα. Ψάχνουμε στο σύστημα αρχείων (file system), τα εντοπίζουμε περίπου και τα μεταφέρουμε στο USB. Το USB το τοποθετούμε στη νέα συσκευή-κινητό για να μεταφέρουμε τα δεδομένα, δεδομένου ότι έχουμε ήδη εγκαταστήσει την εφαρμογή CoC, και θεωρούμε ότι η μέθοδος θα δουλέψει… Το κινητό, παρά τις προσπάθειες ΑΡΝΙΟΤΑΝ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ ΤΟ USB (αφού κατεβάσαμε και δύο νέα προγράμματα).

ΠΡΟΒΛΗΜΑ 2: Πώς θα μεταφέρουμε τα δεδομένα της εφαρμογής στη νέα συσκευή; Ευτυχώς υπάρχουν πολλές λύσεις… Google Drive! Βάζουμε το USB στον υπολογιστή μου και φυσικά πολύ εύκολα τα ανεβάζουμε στο «σύννεφο», κάνουμε share τα αρχεία στο «conkotsanis» gmail της συσκευής, όντως τα βλέπει, αλλά τώρα πρέπει από το Google Drive (στο σύννεφο) να τα μεταφέρουμε ακριβώς μέσα στον φάκελο του CoC! Δυστυχώς ΜΕ ΕΚΠΛΗΞΗ, ψάχνοντας αρκετή ώρα, ανακαλύπτουμε ότι ενώ μεμονωμένα αρχεία μεταφέρονται, ολόκληρος φάκελος (με 100+ αρχεία) δεν γίνεται. Άρχισα να τσαντίζομαι! Πού θα πάει αυτή η ιστορία! Τελικά πίσω πάλι στον υπολογιστή, όλα τα αρχεία συμπιέστηκαν σε ένα αρχείο zip, μεταφέρθηκε το αρχείο στο κινητό και αποσυμπιέστηκαν στο σωστό φάκελο της εφαρμογής (ευτυχώς άμεσα από τον διαχειριστή αρχείων του κινητού)…

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΙΠΟΤΑ! Η διαδικασία επαναλήφτηκε σε άλλη ταμπλέτα με πολλαπλές αναζητήσεις, αν υπάρχουν και αλλού άλλα αρχεία, με δοκιμές, πρώτα μεταφορά των δεδομένων και μετά εγκατάσταση της εφαρμογής ΚΑΙ αντίστροφα… ΤΙΠΟΤΑ, Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΚΑΙ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ… Τελικά η πρώτη μέθοδος δεν δούλεψε, πάμε στη δεύτερη… Η εφαρμογή CoC ξέραμε ότι μπορούσε να συνδεθεί με τα Google Play-Games που χρειαζόντουσαν όμως τις Google Υπηρεσίες, που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΑΜΠΛΕΤΑ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ… Ήταν αυτό που ήθελα να αποφύγω…

ΠΡΟΒΛΗΜΑ 3: Πώς θα εγκαταστήσω στην ταμπλέτα το Google Play–Store, την εφαρμογή Google Play–Games και τις Google Υπηρεσίες; Έπρεπε να κάνω «ROOT» τη συσκευή μου, δεν υπήρχε άλλος τρόπος, κάτι το οποίο συνιστάται μόνο σε developers. Εν πάσει περιπτώσει, έπρεπε να «πιω αυτό το ποτήρι» με τη βεβαιότητα ότι θα ταλαιπωρηθώ (την επόμενη βέβαια μέρα)! Διάλεξα έναν από τους διάφορους προτεινόμενους τρόπους (κατεβάζοντας 3 εφαρμογές και ακολουθώντας τις οδηγίες) αλλά απέτυχε. Δεύτερο και τρίτο ψάξιμο, αυτή τη φορά στο Youtube, που εμπλέκει συσκευή και PC και αφήνει το PC να κάνει τη δουλειά! Σιγά μη δουλέψει… ΚΙ ΟΜΩΣ ΔΟΥΛΕΨΕ!!! Επιτέλους επιλύθηκε και αυτό το πρόβλημα…

ΠΡΟΒΛΗΜΑ 4: Πώς θα συγχρονίσω τα δεδομένα της εφαρμογής στο «σύννεφο», ώστε να φαίνονται από κάθε άλλη συσκευή; Ε, πια αυτό είναι εύκολο! Αφού εντάξαμε στην εφαρμογή Google Play-Games της ταμπλέτας τον χρήστη «conkotsanis», αμέσως αυτή είδε ότι παίζει το παιχνίδι CoC, οπότε και συνδέθηκαν αυτά τα δύο! Πηγαίνουμε στις ρυθμίσεις του παιχνιδιού στην ταμπλέτα, επιλέγουμε να συνδεθεί ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ με τον λογαριασμό «conkotsanis», γίνεται επανεκκίνηση του παιχνιδιού και πράγματι ενημερωνόμαστε ότι όντως σχετίζεται με τον χρήστη «conkotsanis»! Ωραία, πάμε πλέον στο κινητό, μπαίνουμε για σιγουριά στην εφαρμογή Google Play-Games με τον χρήστη «conkotsanis», τρέχουμε από εκεί την εφαρμογή, ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΕΚΠΛΗΞΗ δεν είχε γίνει ο συγχρονισμός!!! Πάλι ήταν στο επίπεδο «1» του παιχνιδιού, αντί για το 38! Απογοήτευση… ΗΜΟΥΝ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΩ!!! Κρίμα, τόσο κόπο είχαμε κάνει…

ΠΡΟΒΛΗΜΑ 5: Πώς θα συσχετίσω τα δεδομένα των συσκευών με τους επιθυμητούς χρήστες του CoC; Ήταν φανερό ότι κάτι συνέβαινε με τους χρήστες! Σκεφτήκαμε να σβήσουμε τον χρήστη «conkotsanis» από το CoC. Ψάξαμε στο διαδίκτυο, όπου ενημερωθήκαμε ότι δεν γίνεται στο CoC! Δοκιμάσαμε από την ταμπλέτα (και στο Google Play-Games και στο CoC) να μπούμε με άλλο χρήστη («ykotsanis»), ΤΙΠΟΤΑ… Βατερλό! ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ πριν τα παρατήσουμε ολοκληρωτικά, κάναμε τη μικρή αλλά ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ στην «εξιχνίαση του εγκλήματος» (όπως εξελίχθηκε τελικά το θέμα)! Ένας «άσσος» δίπλα στα «ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ» του CoC, στα δεδομένα του Google Play-Games μας παραξένεψε… ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΧΡΗΣΤΕΣ ΜΟΛΙΣ ΞΕΚΙΝΟΥΣΑΝ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ… Πράγματι και ο χρήστης «conkotsanis», εκτός από τον «ykotsanis», είχε παίξει μία μόνο φορά στο κινητό πριν την προσπάθεια μεταφοράς, με αποτέλεσμα να θυμάται αυτό το 1 και μοναδικό επίτευγμα, και να αγνοεί τα 38 επιτεύγματα στην εφαρμογή της ταμπλέτας!!! Εντάξαμε έναν ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΕΟ ΧΡΗΣΤΗ, που δεν ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΠΑΙΞΕΙ ΠΟΤΕ, και «ώ του θαύματος» αυτό δούλεψε…

Αυλαία, με τα «διδάγματα», αυτής της πολύ-ωρης πολύ-παραμετρικής επίλυσης του προβλήματος…

• Πριν ξεκινήσουμε την επίλυση κάποιου προβλήματος, επιχειρούμε μια ερώτηση στο διαδίκτυο της μορφής «How to…» κυρίως για ιδέες (χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στις πηγές και το περιεχόμενό τους – ειδικά στα διαφημιστικά πρόσθετα, μπορεί να βοηθήσει, μπορεί και όχι).
• Υπάρχουν πολλοί δρόμοι επίτευξης του επιθυμητού αποτελέσματος, τουλάχιστον στην επίλυση ψηφιακών προβλημάτων…
• Η επίτευξη αυτή, μας εφοδιάζει με νέες «άχρηστες» ή μη γνώσεις και κυρίως δεξιότητες…
• Μία από τις σημαντικότερες δεξιότητες (που σχετίζονται με τους γρίφους της αστυνομικής λογοτεχνίας και των ταινιών) είναι η παρατηρητικότητα.
• Θυμόμαστε πάντα, να είμαστε οπλισμένοι με πολύ-πολύ υπομονή, διότι «δυστυχώς ο υπολογιστής έχει πάντα δίκιο, αλλά ευτυχώς δεν έχει ποτέ άδικο…» (όπως έλεγα από πολύ παλιά), όπου βέβαια «υπολογιστής», σημαίνει κάθε κατασκευαστής οποιουδήποτε ψηφιακού έργου, το οποίο συνήθως έχει κοινές προδιαγραφές με άλλα ομοειδή, αλλά μπορεί να έχει και μη κοινές, όχι εύκολα αντιληπτές ή ορατές στους «κοινούς» χρήστες…
• Τέλος, πριν ξεκινήσουμε κάποια προσπάθεια στην οποία θα αφιερώσουμε χρόνο, επιβεβαιωνόμαστε πλέον για τις δυνατότητες «συγχρονισμού στο σύννεφο» και σε άλλες συσκευές, ανεξάρτητα αν η προσπάθειά μας θα έχει «σύγχρονα» ή «ασύγχρονα» χαρακτηριστικά, δηλαδή αν θα «παίζει» με ή χωρίς διαδίκτυο…

Με άλλα λόγια, μετακινούμαστε πλέον από τις παραδοσιακές μεθόδους backup/restore στις νέες μεθόδους cloud synchronization!

Και επεκτείνοντας το «δίδαγμα» αυτό, όσοι δεν εντρυφήσουμε σε αυτό το «paradigm shift from ground to cloud» αυτο-περιορίζουμε τη δράση μας στο σημερινό και μελλοντικό μας κόσμο…

ΓΚ, Αύγουστος 2017

100+ free apps για τα 12 δικαιώματα των παιδιών στον Ψηφιακό Κόσμο…

… «Η σύνδεση της μάθησης με τον ψηφιακό γραμματισμό των παιδιών μέσω της χρήσης υπολογιστικών συσκευών κάθε είδους είναι ένα κεντρικό ζητούμενο με μία από τις δεσπόζουσες προσεγγίσεις τη μοντελοποίηση της ανάπτυξης δεξιοτήτων (21st century skills). Όλες οι προσεγγίσεις αυτές συνδέουν άμεσα τα γνωσιακά επίπεδα (cognitive levels) και τα αντίστοιχα ρήματα ενέργειας (action verbs), με τις δραστηριότητες (activities) των παιδιών και τις αντίστοιχες εφαρμογές τους (apps).

«Open sesame» infographic [100+ links to free apps]

 

Σε αυτό το πλαίσιο, η τεχνολογία με τις απεριόριστες εφαρμογές της έχει πλέον τη δυνατότητα να προσφέρει λύσεις με χαρακτηριστικά μεγάλης συμμετοχικής δυναμικής, ευελιξίας εφαρμογής, λειτουργίας και χωρίς σύνδεση με το διαδίκτυο, με έμφαση σε χαμηλό κόστος συσκευής και ελεύθερα προσβάσιμες εφαρμογές. Μία σύγχρονη ταμπλέτα χαμηλού κόστους μπορεί σήμερα να λειτουργήσει ως εργαλείο μάθησης και δημιουργικής ψυχαγωγίας, με παιδαγωγική διάσταση και, το κυριότερο, να αξιοποιηθεί σε δραστηριότητες που συναρπάζουν ένα παιδί, και ειδικότερα παιδιά που ενδεχομένως δεν μπορούν να έχουν καμία πρόσβαση στην τεχνολογία…»

 

συνεχίζεται… «Χρόνος» τεύχος 34, Φεβρουάριος 2016

(αναδημοσίευση)

και μία σχετική παρουσίαση:

Open Sesame – Άνοιξε Σουσάμι: Αξιοποιώντας δημιουργικά ταμπλέτες με παιδιά

 

Save

Save

Save

1 φορά στα 70 χρόνια: από τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων στο «ζευγάρωμα» Ηλιοστάσιου-Πανσέληνου και Χωρο-Χρονικού Γραμματισμού…

«Ο μηχανισμός ο οποίος ανασύρθηκε από το βάθος της θάλασσας στα Αντικύθηρα, εδώ και περισσότερο από εκατό χρόνια, κίνησε αμέσως το ενδιαφέρον κάθε είδους ερευνητών της αρχαιότητας. Ήταν ένας αστρολάβος; Ήταν ένα πλανητάριο, ένα αστρονομικό ρολόι; Ή κάτι άλλο; Η επιστημονική έρευνα προχωρούσε πολλές φορές στα σκοτεινά, αφήνοντας περιθώριο στη φαντασία, που δεν ήθελε και πολύ να ξεπεράσει τα όρια της λογικής. Ότι πρόκειται για έναν μηχανισμό είναι σίγουρο, και μάλιστα για τον πιο σύνθετο μηχανισμό της αρχαιότητας (2ος-1ος αιώνας π.Χ.), που δεν έχει παρόμοιό του στα 1.300 χρόνια που ακολουθούν» (Πρόγραμμα Έρευνας για τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων)…

Πόσο απίστευτα εναρμονισμένοι με τον «χωρικό και χρονικό γραμματισμό« θα έπρεπε να ήταν οι δημιουργοί αυτού του «Μηχανισμού των Αντικυθήρων» [ΕΡΩΤΗΜΑ 1!] που μάλλον, θα ήταν σε θέση να προβλέψουν [όπως άλλωστε οι σύγχρονοι αστρονόμοι με τα εντυπωσιακά μέσα τους], ότι σήμερα, 21 Ιουνίου, θα είχαμε ταυτόχρονα και Θερινό Ηλιοστάσιο και Πανσέληνο (στη 1.34 ξημερώματα, με διαφορά περίπου 30 λεπτών); Επισημάναμε, φυσικά πολλές φορές, ότι στο αστικό μας περιβάλλον, έχουμε πλέον προ πολλού σταματήσει να βιώνουμε, και ίσα-ίσα θυμόμαστε, τις 4 σημαντικές αυτές ημέρες στην αλλαγή των εποχών, που πολύ συχνά συνιστούν και σημαντικές Παγκόσμιες Μέρες…

Το γεγονός αυτό, μας δίνει μια καλή αφορμή για να παραθέσουμε καθιερωμένους γραμματισμούς, τον Γλωσσικό Γραμματισμό, τον Μαθηματικο-Λογικό Γραμματισμό, τον Ψηφιακό Γραμματισμό και τον Χωρικό Γραμματισμό. Φυσικά το δίπολο του «χωρο-χρόνου», με τις 3 διαστάσεις του χώρου και τη 1 διάσταση του χρόνου, δεσπόζει και στις θετικές, και στις κοινωνικές επιστήμες, αλλά και σε εναλλακτικές προσεγγίσεις (π.χ. World View – Kearney)! Όμως…

Ας δούμε, για παράδειγμα, τι θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε για την παραπάνω εικόνα…

Ποια περιοχή της Ελλάδας απεικονίζει ο Χάρτης; Ποια βουνά, πεδιάδες, κόλπους, ποτάμια, λίμνες, νησιά, πόλεις…

Είναι βέβαιο ότι θα πάρουμε πολλές και διαφορετικές απαντήσεις, ανάλογα με τον «χωρο-χρονικό» γραμματισμό του κάθε ερωτώμενου. Μήπως τελικά σήμερα, έχουμε «υποτιμήσει» αυτόν τον σπουδαίο γραμματισμό μέσα από όλα τα τεχνολογικά μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας; [ΕΡΩΤΗΜΑ 2!], και ο οποίος τελικά κατέχει μια σπουδαία θέση ανάμεσα στους σημαντικότερους;

Μια ελάχιστη συμβολή, κυρίως στο δεύτερο ερώτημα, έρχονται να δώσουν οι παρακάτω 65 διαφάνειες με τα 280+ links στα 4 βιωματικά εργαστήρια,  που πραγματοποιήθηκαν το πρώτο τρίμηνο του 2016 (μετά από προσκλήσεις των φίλων και συναδέλφων Σχολικών Συμβούλων: Α. Ασβεστά, Α. Ζουγανέλη, Μ. Δίτσιου, και Κ. Στεφανίδη, τους οποίους και ευχαριστώ θερμότατα)…

Εξαιρετικά, λοιπόν αφιερωμένο, στο «ζευγάρωμα» Ηλιοστάσιου και Πανσέληνου, το οποίο δεν μεριμνήσαμε να το χαιρόμαστε σε κάποια βουνοκορφή ή ακρογιαλιά, αλλά από το μπαλκόνι του σπιτιού της πόλης μας…

 ΓΚ, 21 Ιουνίου 2016

(αναδημοσίευση από Γεωδρόμιο)

Save

Save

Save

Κινητά βιώματα στις επιφάνειες της πόλης: εγκλωβισμένοι ή υποψιασμένοι;

Η μετακίνηση και η ζωή μας μέσα στην πόλη, για ψυχαγωγία, για ευεξία, για κοινωνικές δράσεις (εξαιρώντας την τυπική εκπαίδευση και την εργασία) έχει μια σημαντική διαφοροποίηση για τα παιδιά και τους ενήλικες…

Η συνηθισμένη πρακτική μας είναι η μετάβαση από ένα σημείο, μία γεωγραφική τοποθεσία – χώρο σε μία άλλη… Αν παρατηρήσετε, δεν κινούμαστε, τουλάχιστον οι περισσότεροι από τους ενήλικες, σε μια επιφάνεια! Πηγαίνουμε από το ένα σημείο στο άλλο (εστιάζοντας τις δράσεις μας σε αυτόν τον συγκεκριμένο χώρο προορισμού και την επιφάνειά του), αντίθετα βέβαια από αυτό το οποίο κάνουν τα παιδιά! Για παράδειγμα όταν τα παιδιά ή οι έφηβοι, περπατούν ή κάνουν ποδήλατο, σαρώνουν μια μεγάλη επιφάνεια, χωρίς να περιορίζονται στο χώρο!

Για τη μετακίνηση στην πόλη, οι περισσότεροι, πλέον, χρησιμοποιούμε την φορητή μας, κινητή τεχνολογία για πολλαπλούς λόγους και εδώ δεν υπάρχει διαφοροποίηση, θεωρώντας την, πλέον, το απαραίτητο εφόδιό μας σε κάθε μετακίνηση (όταν μάλιστα τύχει να μην έχουμε το κινητό μας, καταλαμβανόμαστε από… nomophobia!). Και φυσικά τα περισσότερα παιδιά, κυρίως τα πιο μεγάλα, αξιοποιούν την τεχνολογία, καλύτερα από μας…

Όλοι μας γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι δηλαδή τα παιδιά και οι έφηβοι μαθαίνουν πολύ εύκολα και αξιοποιούν δυναμικά τα νέα αυτά μέσα… Η χρήση της τεχνολογίας τους προσφέρει αυτοπεποίθηση και την αίσθηση ότι ανήκουν σε μια κοινότητα με μια ευρεία προοπτική (και αυτό σίγουρα δεν είναι κοινοτοπία). Μπορεί να καλλιεργεί την πρωτοβουλία και την αυτενέργεια ώστε να αποτελεί πόλο έλξης, διαλόγου, κοινωνικοποίησης και ψυχαγωγίας.

Οι περισσότεροι από εμάς ανήκουμε σε μια ψηφιακή κοινότητα. Μπορεί να έχουμε εκατοντάδες φίλους στο Facebook, να συναντάμε κάθε μέρα πολλούς συναδέλφους στη δουλειά μας και να δουλεύουμε μαζί, αλλά έχουμε την αίσθηση ότι ανήκουμε σε μια πραγματική κοινότητα? Κάποιοι ναι, ιδιαίτερα οι πιο πολιτικοποιημένοι ή όσοι δραστηριοποιούνται στον πολιτισμό. Οι περισσότεροι ίσως από εμάς όχι…

Έχουμε λοιπόν ένα νέο «παράδειγμα» (με την έννοια που έδωσε στο όρο ο Τόμας Κουν). Όλα είναι εκεί πάνω στο σύννεφο, σε ένα αόρατο δίκτυο με δισεκατομμύρια σημεία/κόμβους και ακμές που τα συνδέουν, με γρήγορες ταχύτητες, τα πάντα να καταγράφονται, κάθε πληροφορία να μπορεί να επεξεργασθεί ως δεδομένο…  Έχουμε μια νέα εποχή αλλά και μια νέα γενιά… Και όπως πολύ γλαφυρά έχει γραφτεί στο ιστολόγιό μας… «Η προηγούμενη γενιά συνάθροιζε εικόνες από τη ζώσα πραγματικότητα και από τη μαγεύουσα τελειότητα του φυσικού κόσμου… Αντίθετα, η τωρινή γενιά είναι εγκλωβισμένη σε μιαν άλλη πραγματικότητα. Έχει, βέβαια, αυτή η πραγματικότητα τη δική της μαγεία, αλλά είναι μη φυσική«.

 Οπότε αναπόφευκτα εγείρονται τα παρακάτω ερωτήματα…

• «Μήπως περάσαμε στον αιώνα της ψηφιακής μονοκρατορίας; Θα ζούμε πλέον τη μαγεία των χρωμάτων σκυμμένοι μόνοι μας στις ψηφιακές οθόνες;«
• «Είμαστε οι μοναξιές μέχρι κορεσμού, από αφάνταστες πληροφορίες. Αποθήκες δηλαδή συσσώρευσης ψηφιακού υλικού;«

Τι σημαίνει όμως αξιοποιώ την κινητή τεχνολογία, και για τους «μικρούς» και για τους «μεγάλους»; Ας το δούμε επιγραμματικά σε ένα τετράπτυχο. Τα περισσότερα από αυτά τα κάνουμε και τα βιώνουμε…

• Βλέπω – Ακούω – Αποτυπώνω: με τις δύο, αισθήσεις μου – κυρίως μόνο αυτές στα ψηφιακά περιβάλλοντα, όλοι έχουμε μια κάμερα και αποτυπώνουμε κάθε στιγμή, ή έχουμε τα ακουστικά μας για να ακούμε μουσική…
• Ενημερώνομαι – Αναζητώ/Πλοηγούμαι – Επιλέγω: η ενημέρωση, η αναζήτηση και η πλοήγηση στο διαδίκτυο συνιστούν πλέον μία από τις πιο σημαντικές και ευρέως διαδεδομένες ψηφιακές δεξιότητες, με την επιλογή της κατάλληλης πληροφορίας να συνιστά ιδιαίτερη κριτική διαδικασία…
• Επικοινωνώ – Μοιράζομαι – Συνεργάζομαι: μια από τις πιο σημαντικές νέες τάσεις, ειδικά με τις εφαρμογές κοινωνικών δικτύων…
• Επεξεργάζομαι – Παίζω – Δημιουργώ: αξιοποιώ όλα τα προηγούμενα ή και επεξεργάζομαι τις πληροφορίες, με τις διάφορες μορφές τους, σημειώσεις, αλληλογραφία, κείμενα, γραφικά-graffiti, σχέδια, διαγράμματα, πίνακες, ήχους, μουσικές, βίντεο, αφίσες, ιστοσελίδες…

Ενδεικτικά παραδείγματα είναι τα βιωματικά και δημιουργικά Εργαστήρια του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού (με ή χωρίς τη χρήση τεχνολογικών εργαλείων). Τα παιδιά γίνονται από απλοί καταναλωτές, δημιουργοί των δικών τους έργων, κατασκευών, «τεχνημάτων», των λεγόμενων artifacts, είτε ατομικά, είτε ομαδικά, με άξονα την περιέργεια, τη φιλομάθεια και την ερευνητική τους διάθεση. Μπορούν να λειτουργήσουν συλλογικά αλλά και αυτόνομα με βάση σχέδια δράσης βασισμένα σε «καλές πρακτικές», κάτω από τον συντονισμό και την υποστήριξη των «μεγάλων».

Πολύ επιγραμματικά λοιπόν θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί, βλέποντας από μία ΘΕΤΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ, το βίωμα στην πόλη με την κινητή τεχνολογία, ότι…

• ο τεχνολογικός γραμματισμός ανοίγει τους ορίζοντες των παιδιών και των νέων, δημιουργεί κίνητρα για πρωτοβουλίες, γνώση, εξωστρέφεια και πνεύμα συνεργατικότητας κλπ-κλπ, ενώ αντίθετα…
• ο τεχνολογικός αναλφαβητισμός οδηγεί στην περιθωριοποίηση και τη δια βίου υστέρηση, καταδικάζει τους νέους στην ανεργία και ενδεχομένως ευνοεί την παραβατικότητα, προστιθέμενος μάλιστα στις συνθήκες κρίσης…

Κλείνοντας όμως, για να πολιτικοποιήσω τον επίλογο…

Μήπως, λοιπόν, μέσα σε όλη αυτή την ψηφιακή πλέον εποχή, έχουμε χάσει [ηθελημένα και ανιδιοτελώς κάποιοι μας βοηθήσανε να χάσουμε] ίσως την πιο κρυφή – δυσεύρετη γνώση, την πιο κρυφή – δυσεύρετη δεξιότητα, όμως κυρίως την κρυφή «στάση ζωής», αυτού του «ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΟΥ» πολίτη του κόσμου? Και ποια άραγε είναι αυτή? Υπάρχει? Είναι σχετικά ευρέως αποδεκτή?

ΓΚ, 31/05/2016

Σημείωση: Το άρθρο αυτό είναι μια προσαρμογή της σύντομης ομιλίας με τίτλο: «Κινητή Τεχνολογία και Βιώματα στην Πόλη…» που δόθηκε στις 31 Μαρτίου 2015 κατά τη διάρκεια της Hμερίδας «Η Πόλη Είμαστε Εμείς» με την υποστήριξη του Δήμου Αθηναίων.

Από τη Συρία στην Κένυα: ένα διαφορετικό οδοιπορικό παγκόσμιας ποίησης…

Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης, 21 Μαρτίου 2016, είναι αφιερωμένη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες που αναζητούν καταφύγιο σε άλλες χώρες αλλά κι ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Nizar Ali Badr

Η ποίηση ως λόγος έχει τη δύναμη να μεταφέρει μηνύματα, εικόνες, αιτήματα σχεδόν το ίδιο γοργά όσο τα σημερινά μέσα τεχνολογίας.

Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει όμως, είναι ότι ως μορφή τέχνης έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει την ελπίδα, την ομορφιά της ψυχής, τον αυθεντικό πόνο, την παιδεία, την κουλτούρα, την ανάγκη για έναν κόσμο που να αξίζει σε όλους και να ανήκει σε όλους.

Έναν κόσμο που να αξίζει να σωθεί.

Βασιλική Κωτσάνη, 21/3/2016

Σημείωση: Και ένα παλιότερο αφιέρωμα για την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στην εκδήλωση «90 χρόνια Μίκης ~ 90 χρόνια Μάνος» (Ζάκυνθος 19/3/2016)…

Προλογίζοντας κείμενα μιας τετραετίας…

Στην Ελλάδα τείνει να επικρατήσει μια συγκεκριμένη συγγραφική πρακτική. Εννοώ το εξής: οι περισσότεροι συγγραφείς, προκειμένου να συντηρούν μια πιο ζωντανή παρουσία και προβολή, προβάλλουν συχνά τη συγγραφική τους οντότητα, δημοσιεύοντας μικροκείμενα στον ημερήσιο ή περιοδικό ή κα ηλεκτρονικό τύπο.

Όταν συγκεντρωθεί ένας εύλογος αριθμός τέτοιων μικροκειμένων, αρχίζει να λειτουργεί μια δεύτερη έντονη επιθυμία: όλοι μας θέλουμε τα διάσπαρτα κείμενά μας να τα δούμε συσσωματωμένα να δημοσιεύονται σε ένα μικρό ενιαίο τομίδιο. Τα περισσότερα βιβλία στην Ελλάδα, ιδιαίτερα όσα ανήκουν στο είδος της μελέτης και του δοκιμίου, εκδίδονται με αυτή συνήθως την πρακτική.

Στο δικό μας blog, από το Σεπτέμβριο του 2011 μέχρι και σήμερα, δημοσιεύσαμε διάφορα μικροκείμενα για ποικίλα θέματα, που όλα όμως, είτε άμεσα είτε έμμεσα, σχετίζονται με τη σύγχρονη τεχνολογία…

Είναι, επομένως, φυσικό να θέλουμε και εμείς, ενδεχομένως και οι αναγνώστες μας, να τα δούμε συγκεντρωμένα σε ένα ενιαίο κειμενικό corpus. H διαφορά μας είναι ότι τα προσφέρουμε διαθέσιμα σε όλους στην αρχική ψηφιακή τους μορφή και στο ίδιο πάντα blog.

Ν. Παρίσης, 1/10/2015

[Ευχαριστούμε τη Ν. Λεβέντη για τη συγκέντρωση των άρθρων]

Ένας ακόμη Ύμνος για τον Άνθρωπο…

Του Νικήτα Παρίση

Ο Σοφοκλής έγραψε τον πρώτο ύμνο για τον άνθρωπο. Τον πέμπτο αιώνα πριν από τον Χριστό. Τον διαβάζουμε σήμερα στην τραγωδία του Αντιγόνη και στεκόμαστε θαυμαστικά στους πρώτους υμνητικούς στίχους: Πολλά είναι αυτά που προκαλούν το θαυμασμό μας. Όμως το πιο θαυμαστό από όλα είναι ο άνθρωπος.

Το πιο κοινότοπο ερώτημα που θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί σήμερα, θα ήταν μάλλον το ακόλουθο: τι θα έγραφε άραγε ο Σοφοκλής, αν ζούσε σήμερα και έβλεπε τα εκπληκτικά και εκπλήσσοντα επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας;

Η ουσία του ύμνου φυσικά και δε θα άλλαζε. Θα δυσκολευόταν μόνο ο τραγικός ποιητής, ανάμεσα στα τόσα και τόσα, να ξεχωρίσει το κορυφαίο και το πιο ασύλληπτο, ακόμη και για την πιο ευφάνταστη φαντασία.

Ακόμα και εμείς που τα ζούμε άμεσα και μεταμορφώνουμε την καθημερινότητα της ζωής μας, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το ξεχωριστά προεξέχον. Νιώθουμε μόνο μέσα μας πληθωρικό τον θαυμασμό, όμοιας έντασης και ποιότητας με εκείνον που ένιωσε κάποτε, στα προχριστιανικά χρόνια, ο μέγας Σοφοκλής. Θαυμασμός στο μέγιστο και για τον δημιουργό άνθρωπο και για τα δημιουργήματά του.

Σκέπτεται μόνο κανείς τα όσα χειριζόμαστε καθημερινά. Τα συνηθίσαμε ήδη και μας φαίνονται πλέον κοινά και πολύ οικεία. Σκεφθείτε το ασύλληπτο: μένεις στην Αθήνα και, χωρίς καθόλου να υποστείς την περιπέτεια της μετακίνησης, μπορείς και στέλνεις, σε οποιοδήποτε μέρος της γης, οτιδήποτε έχει η οθόνη του υπολογιστή σου: απλά κείμενα σε γραμμική μορφή, πολυτροπικά κείμενα, εικόνες, φωτογραφίες, μουσική, οποιοδήποτε άλλο αρχείο ήχου. Και ψιθυρίζεις μέσα σου, σαν άλλος Σοφοκλής: τίποτα πιο θαυμαστό απ’ τον άνθρωπο και τα εκπλήσσοντα δημιουργήματά του.

Ζεις τον άλλον, τον συνάνθρωπο, τον φίλο, τον εργαζόμενο, τον άγνωστο, που απέχει χιλιόμετρα και χιλιόμετρα από σένα, σαν να ήταν μια διαρκώς παρούσα και εφαπτόμενη στη ζωή σου ύπαρξη. Τελικά, ναι, η επικοινωνία που ενώνει, που δένει δυο υπάρξεις και δημιουργεί ποικίλες σχέσεις. Ακόμη και θαυμαστές συναισθηματικές διδυμίες!!!

Φωτό: Ναταλία Κωτσάνη

Κι όμως!!!… Ο άνθρωπος, ο μεγαλουργός, ο αφάνταστα δημιουργικός, ο εκπληκτικά επινοητικός, ο θαυμαστικά εφευρετικός, δεν μπορεί να ξεπεράσει τη μεγαλύτερη ευθραυστότητα που ο ίδιος δημιούργησε και αυτό- εγκλωβίστηκε μέσα της: το γεγονός ότι τα πάντα στη ζωή μας, η ίδια μας η ύπαρξη, η λειτουργία όλων των συστημάτων μας, καταρρέουν σε ερείπια μόλις μας λείψει ο μέγας ρυθμιστής της ζωής μας: ο ηλεκτρισμός, η ηλεκτρική ενέργεια. Αυτή είναι η μεγάλη μας ευθραυστότητα!!!

Σκεφθείτε το πολύ απλά: λίγες ώρες χωρίς ηλεκτρισμό και ο παγκόσμιος ιστός της μεγαλοσύνης μας καταρρέει!!! Αυτός ο Άνθρωπος, ο μικρός, ο μέγας!!!

ΝΠ, 31/7/2015

 

3,5 δεκαετίες εξέλιξης: Από τους «μικρόκοσμους» του 1980 στα εκπαιδευτικά «apps» του 2015…

Οι μικρόκοσμοι μπορούν να θεωρηθούν ως συγκεκριμένες μορφές εξωτερικών αναπαραστάσεων που έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν στη διδασκαλία, την εκμάθηση διαφόρων εννοιών, την επίλυση προβλημάτων, τον πειραματισμό κλπ. Πρόκειται για υποσύνολα της πραγματικότητας ή κατασκευασμένες πραγματικότητες, η δομή των οποίων ταιριάζει σε κάποιον δοσμένο γνωστικό μηχανισμό. Η έννοια του εκπαιδευτικού μικρόκοσμου πρωτοεμφανίζεται στις αρχές της δεκαετίας του 70, στο AI Lab του MIT, από τον «πατέρα» της εκπαιδευτικής τεχνολογίας Seymour Papert.

«Οι μικρόκοσμοι έχουν σκοπό να μετατρέψουν παλιές ή να εφεύρουν νέες αναπαραστάσεις στη φυσική, τα μαθηματικά και σε οποιαδήποτε άλλα γνωστικά αντικείμενα, που αιτιολογούν την ισχυρή λογική δομή του αντικειμένου αλλά ταυτόχρονα, συνδέονται κατάλληλα με την ανθρώπινη γνωστική πραγματικότητα» (diSessa 1979).

Ουσιαστικά, λοιπόν, 35 χρόνια μετά, τα «apps» (είτε ως application software, είτε ως web app, είτε ως mobile app) που μπορούν να αξιοποιηθούν στην εκπαίδευση, συνιστούν κατά μία προσέγγιση, μικρόκοσμους, όπου μάλιστα «επανερχόμαστε» στην αρχική πηγή, με πολύ πιο σύγχρονο σχεδιασμό και ποικιλομορφία περιεχομένου – διάδρασης, ως αυτόνομες, συνήθως, εφαρμογές…

Ας παρουσιάσουμε όμως μια ενδεικτική «χρονογραμμή» [1977-2015] με αξιοσημείωτους σταθμούς (Ιστορική εξέλιξη εκπαιδευτικού λογισμικού):

• Ταξινόμηση σύμφωνα με παιδαγωγικά μοντέλα ή μαθησιακά παραδείγματα – paradigms (Kemmis 1977):

– Διδακτική χρήση του υπολογιστή (instructional paradigm)

– Εξερευνητική χρήση του υπολογιστή (conjectural paradigm)

– Αποκαλυπτική χρήση του υπολογιστή (revelatory paradigm)

– Απελευθερωτική χρήση του υπολογιστή (emancipatory paradigm)

• Ταξινόμηση σύμφωνα με το ρόλο… που επιτελεί στη διαδικασία της μάθησης (Taylor 1980):

– Δασκάλου (the computer as a Tutor): Το υλικό παρουσιάζεται καθοριζόμενο πλήρως από την εφαρμογή, ο χρήστης απαντά και επιλύει ασκήσεις, οι απαντήσεις αξιολογούνται, οδηγώντας σε περαιτέρω παρουσιάσεις, αναλύσεις και παραπομπές.

– Εργαλείου (the computer as a Tool): Η εφαρμογή χρησιμοποιείται ως βοηθητικό μέσο και εργαλείο δημιουργίας ποικίλων πολυμεσικών εγγράφων.

– Μαθητευόμενου (the computer as a Tutee): Ο χρήστης κατευθύνει πλήρως την εφαρμογή, «μαθαίνοντας» τον υπολογιστή.

• Ταξινόμηση με κριτήριο τη χρήση του εκπαιδευτικού λογισμικού στη μαθησιακή διαδικασία (Paterson – Strickland 1986):

– Πρακτική και εξάσκηση (drill & practice).

– Διδακτικό – παρουσίαση (tutorial).

– Εκπαιδευτικό παιχνίδι (educational game).

– Προσομοίωση (simulation).

– Επίλυση προβλήματος (problem solving).

– Εικονική πραγματικότητα (virtual reality)

• Ταξινόμηση ως προς την εκπαιδευτική χρήση του υπολογιστή για παιδαγωγικό σκοπό (Means 1994):

– Διδασκαλία (Tutor)

– Εξερεύνηση (Explore)

– Εργαλείο (Tool)

– Επικοινωνία (Communication)

• Computers as Mindtools for Schools (Jonassen 1999-2000):

• Ταξινόμηση µε βάση τη διδακτική προσέγγιση και τις θεωρίες μάθησης (Οι Θέσεις τις ΕΤΠΕ για το Εκπαιδευτικό Λογισμικό ΕΤΠΕ 2002):

– Περιβάλλοντα καθοδηγούµενης διδασκαλίας (που στηρίζονται κυρίως σε συµπεριφοριστικές θεωρίες μάθησης)

– Περιβάλλοντα μάθησης µέσω (καθοδηγούµενης ή όχι) ανακάλυψης και διερεύνησης (που στηρίζονται κυρίως σε γνωστικές και δοµητιστικές θεωρίες μάθησης)

– Περιβάλλοντα έκφρασης, οικοδόµησης, αναζήτησης και επικοινωνίας της πληροφορίας (που στηρίζονται κυρίως σε δοµητιστικές και κοινωνικοπολιτισµικές θεωρίες μάθησης)

• Τρισδιάστατη κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικού λογισμικού με πολλαπλά κριτήρια (Σεμινάρια σε Εκπαιδευτικούς 2006-2008):

• Μικτή Κατηγοριοποίηση για την Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών Β’ Επιπέδου (Γενικό Μέρος Επιμορφωτικού Υλικού 2009-2011 και πλούσιο σχετικό υλικό, π.χ. Βασικές Κατηγορίες Λογισμικού):

– Λογισμικά και περιβάλλοντα που λειτουργούν ως απλές πηγές πληροφόρησης

– Λογισμικά για διδασκαλία (Tutorials, διδακτισμικά)

– Περιβάλλοντα πρακτικής και εκγύμνασης (Drill and practice)

– Περιβάλλοντα διαχείρισης πολυμεσικού υλικού και δημιουργίας απλών εφαρμογών παρουσίασης

– Περιβάλλοντα προσομοίωσης

– Εργαλεία γενικής χρήσης

– Προγράμματα προσωπικής έκφρασης, δημιουργικότητας και φαντασίας

– Ανοιχτοί μικρόκοσμοι (Δυναμικής Γεωμετρίας, Άλγεβρας και Αριθμητικής, Φυσικής, Μοντελοποίησης, Logo, Εκπαιδευτικής Ρομποτικής)

– Λογισμικά και εκπαιδευτικά περιβάλλοντα επικοινωνίας (e-mail, συστήματα online «συζητήσεων», blogs κλπ)

– Περιβάλλοντα ανάπτυξης εφαρμογών – Προγραμματισμός με γλώσσες προγραμματισμού

– Λοιπές κατηγορίες (εκπαιδευτικά παιχνίδια, εφαρμογές e-learning, m-learning κλπ)

• Ενδεικτική Ταξινόμηση Apps by Revision of Bloom’s Taxonomy (Mobile Apps 2014, αλλά και πολλές άλλες, όπως π.χ. οι Εκπαιδευτικές Εφαρμογές για iPad & Android):

• Ταξινόμηση apps βάσει quadrant: Internet +/-, Open +/- [ή Subject -/+] (Ο Μαγικός Κόσμος της Ταμπλέτας 2014-2015 και Game apps for tablets usable in education):

• 34 διαφορετικοί «Τύποι Μαθησιακού Αντικειμένου» στο Πανελλήνιο Αποθετήριο (Φωτόδεντρο 2010-2015):

Το σίγουρο είναι ότι από την εμφάνιση των πρώτων λογισμικών με πολύ περιορισμένη χρήση στην εκπαίδευση, από τις αρχές του 1970 μέχρι σήμερα, πολλές κατηγορίες λογισμικού παραμένουν απαράλλακτα ίδιες (π.χ. drill & practice, simulations κλπ). Το σημαντικότερο όμως είναι ότι τα νέα φιλικά και touchable apps, απευθύνονται πλέον, απολύτως, σε όλες τις ηλικίες, και τους «πολύ-πολύ» μικρούς και τους «πολύ-πολύ» μεγάλους…

ΓΚ, 21/06/2015 (τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου)

Σημείωση: Οι παραπάνω αναφορές απέχουν από το να συνιστούν εμπεριστατωμένη επισκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας αλλά είναι ενδεικτικές για τις τάσεις κάθε περιόδου…